SLAAF VAN SATAN HERSCHREVEN

SLAAF VAN SATAN Beschrijft U eens een inwijding van een jonge transseksuele vrouw die voorheen man was in een Satanskerk zoals U daar eens in Uw Amerikaanse tijd bij aanwezig was in de midzestiger jaren toen U nog deel nam aan allerlei occulte sinistere eperimenten en rituele magie waar onder het oproepen van engelen en demonen… Toen Fréderique nog Fred heette en in het bezit was van een paar gezonde ballen en een goed funktio nerende manlijk deel, zoals de meeste normale jonge mannen werd hij elke nacht bezocht door een opwindende droom waarin voor iedereen duidelijk was dat hij een man en een vrouw tegelijk was. Iedereen accepteerde dat in die droom als vanzelfsprekend en was vol levensvreugde en bewondering in zijn aanwezigheid. De ene keer droeg hij vrouwenkleding de andere keer mannenkledij, volgens de eb en vloed van zijn niet te stillen ambivalente sexualiteit. In gewone grote mensentaal van een collega kunstenaar: Fred was meer dan bloedgeil! Niet normaal meer en sowieso A Suitable Case For Treatment! Menig weblogger had er zich in het verleden aan gestoord en vond de rapen wat al te gaar! Nou komt dat in artiestenkringen wel meer voor onder moderne kunstenaars die geile inslag, vooral onder de gesubisdieerde kunstenmakers die de hele dag de tijd hebben om op staatskosten naar hun navel en wat daar onder hangt te staren, een activiteit waar Fred van der Wal zelf in zijn eigen leven als artiest van kan getuigen in zijn jaren in de contraprestatie van 1968-1977, maar dit ging toch echt alle perken te buiten. Hij moest zichzelf gaan herpakken, maar voorlopig was het nog niet zo ver! Zijn huid was in die droom zacht als een perzik of hard als een rhinoceros, zijn stem mannelijk en hard maar dan weer lieflijk en zacht, zijn haar lang of kort, zijn geest mannelijk logisch, geslepen, corrupt en beheerst of vrouwelijk intuitief op het hysterische af. Zijn borsten daarentegen waren altijd in die droom even vol, rond en soepel met grote stijve tepels temidden van tepelhoven als nikkelen doppen ter grootte van jampotdeksels. Zijn geslachtsdelen waren in zijn koortsachtige dromen vrouwelijk of mannelijk en soms een mix van beiden, maar voor alles was hij vrouwelijk. Hij noemde zich dan Fientje Androgientje! Overdag begon hij zich steeds meer van zijn vrouwelijke karaktertrekken bewust te worden en hij ging in het geheim verleidelijke, dure dames lingerie en make up spullen kopen. Na zijn werk trok hij steeds vaker zo snel mogelijk een jurk aan, nylons, een jarretelgordel, een dames slipje,een bustehouder en een onderjurk om zo kompleet mogelijk te zijn, net als in zijn droom. Zijn lichaamsbeharing van schoor hij geregeld af en zijn huid smeerde hij in met geurige, etherische oliën en zalven. Zo nu en dan gooide hij een Tarotje en kwam steeds uit op de kart met de zwaarden. Veel strijd dus! Langzamerhand werd die droom steeds meer een alledaagse realiteit. Toen hij bij zijn chef kwam met het verzoek ook dameskleding op zijn werk te mogen dragen, tikte die tegen azijn voorhoofd, vroeg hem of hij wel een sop zijn bek was geslagen en werd hij vervolgens op staande voet ontslagen, maar al heel snel had hij een volgende top baan op directienivo waar hij wijselijk zijn mond hield over zijn afwijkende gedrag en tegen natuurlijke sexuele lusten. Eén keer ging het mis toen hij vijf minuten te laat de diectievergadering binnen stoof met zijn oorbellen nog in en vuurrode lippen, eyeshadow en rouge, hetgeen hem op een staande ovatie van de in driedelig grijs gehulde middelbare collegas kwam te staan. In zijn sensuele dromen had hij, als hij als man was, een mooie vrouw aangetrokken die zijn eigen vrouwelijke gezicht en lichaam bezat. Zij was zijn vrouwelijke deel die zich van hem had afgesplitst. Wanner zij sex met elkaar hadden onder de vijgen- of persikenboom was hij niet alleen de man die in haar binnen drong, maar hij was ook een vrouw die een man in haar diepste en geheimste mysterie betrok, waar alleen vrouwen weet van hebben. Soms speelde deze dromen zich af in New York, soms op het strand van Californie of op onbekende plaatsen op aarde, maar meestal speelde de opwindende scenes zich af in een klein gemeubileerd huis omgeven door bomen aan de rand van het water. Overal waar Fred op zijn lange reizen kwam keek hij uit naar dat kleine huis dat niet op de prairie stond: mischien zou hij eens op exakt dezelfde plek aankomen die in zijn dromen een grote rol speel de. Ondanks zijn onzekere sexuele identiteit vond hij een zeer aantrekkelijke vriendin. Zij was ook ver liefd op hem. Op het eerste gezicht leek het allemaal te kloppen.